Онангни севгин, деб ўргатмоқ ғалат,
Хоин қалб шу сўздан ўнгланармиди?
Сут билан кирмаган бўлса муҳаббат,
Номусни биларми, тўлғанармиди?

Жонидан жон олиб, қирқиб умрини,
Ҳуснини ўғирлаб қочгучи бола
Кошки бир онанинг бўлсайкан шўри...
У ҳамманинг шўри, ҳаммага бало.

Новвот ичидаги ипмиди она,
Шимиб-шимиб туфлаб ташласанг лоқайд.
Қалб эмас, ҳаттоки дарз тушар тошга,
Унинг кўзларига ўкинч қўнган пайт.

Онангни севгин, деб ўргатмоқ ғалат,
Андиша солади танамга титроқ.
Одам туғилишининг ўзи муҳаббат 
Бўлса-ю, юқмаса бу унга бироқ 

Фарзанд аталарми, дерларми инсон,
Соялар кирарми ҳеч қачон сафга.
Севгисиз вужудда не қилсин виждон,
Булар арзимайди насиҳат, гапга.

(Саида Зуннунова)