Бу ҳол қиёматгача давом этади

Пайғамбар алайҳиссалом вафотларидан олти ой ўтиб, ҳазрат Фотима розияллоҳу анҳо  хасталаниб қолди…

Ҳижратнинг ўн биринчи йили, рамазон ойининг иккинчи куни, душанба эди…

Шу пайтгача ора-сира касал бўлиб турарди, аммо бу сафаргиси аввалгиларига ўхшамади. 

Яхши-ёмон кунларида уни ёлғиз қолдирмаган хўжайини ҳазрати Али розияллоҳу анҳу ҳар доимгидек ёнларидан жилмасди.

– Болаларни олиб ташқарига чиқсангиз, яхши бўларди…

Паст овозда айтилган бу жумла ҳазрат Али розияллоҳу анҳунинг юрагини тилкалади. Уни хафа қилмаслик ва ғамга ботирмаслик учун ўзини тушунмаганликка олди. Болаларини онасининг ёнига олиб келди. Ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо уларни бирма-бир қучиб эркалади. Сўнг ҳазрат Али розияллоҳу анҳуга имо қилди. Юраги эзилиб, болаларини ташқарига чиқарди. Шундан сўнг онамизнинг ёнларига Асмо бинти Умайс ва Умму Рофеъ розияллоҳу анҳолар киришди.

– Менинг ювинишим учун сув тайёрми, онажон?

– Ҳа.

Ҳазрат Фотима розияллоҳу анҳо Умму Рофеъ розияллоҳу анҳони «онажон» дерди. Чунки бу аёл Фотима розияллоҳу анҳога доимо худди онадек меҳр кўрсатар эди.

– Менга сув қуйиб турасизми, онажон?

– Албатта, қизим.

Ҳазрат Фотима розияллоҳу анҳо яхшилаб ювинди, аёллар ёрдамида энг яхши либосини кийди.

– Тўшагимни хона ўртасига солинглар.

– Хўп.

Аёллар ишларни бажаришаркан, нима юз бераётганини англаб, жуда изтироб чекишарди.

– Мени ётқизинг ва юзимни қиблага қаратинг.

– Хўп.

– Энди мени ёлғиз қолдиринг!

– Аммо…

– Илтимос.

– Аммо…

– Роббимга дуо ва илтижо қилмоқчиман.

– ...!

Фотима онамиз дуо ва илтижога шунчалар берилиб кетдики, жони қандай чиқиб кетганини ҳам билмай қолди.

Овоз чиқмай қолганидан хавотирланиб уйга кирганлар ҳазрат Фотима Фотима розияллоҳу анҳонинг вафот этганини кўришди.

Бу хабар бир зумда бутун Мадинага тарқалди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг энг суюкли қизи ҳам бу фоний дунёдан боқий дунёга йўл олган эди.

Эндигина йигирма саккиз ёшни қаршилаган, бир фарзанди гўдак чоғида вафот этганди.

Ортида кўзлари ёш суюкли ёри ва беш нафар фарзандлари қолди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кенжа қизлари, ҳазрат Али розияллоҳу анҳунинг севимли завжаси ҳазрати Фотима розияллоҳу анҳо вафот этганида Ҳасан розияллоҳу анҳу саккиз, Ҳусайн розияллоҳу анҳу етти, Умму Гулсум розияллоҳу анҳо беш, Зайнаб розияллоҳу анҳо уч, Руқийя розияллоҳу анҳо икки ёшда эди. Ҳазрат Фотима розияллоҳу анҳонинг қабрига боқаркан, ҳазрат Али розияллоҳу анҳунинг ёдига аёли вафотидан бироз олдин айтган гаплари тушди:

– Эй Али (розияллоҳу анҳу), вафотимдан сўнг уйланинг. Акс ҳолда, сиз ҳам, болаларим ҳам қийналиб қоласизлар. Аммо уларни ўгай она қўлида ҳам қолдиргим келмаяпти. Шу боис опам Зайнабнинг қизи Умомага уйланинг. У меҳрибон ва тақволи.

Афсуски, саодат асрининг гуллари, мусулмонларнинг улуғ оналари бирин-кетин дунёни тарк этишди. Илоҳий тақдир шундай. Зотан, бу одамзотнинг қисмати. Бири келади, бири кетади…

Қиёматгача давом этади бу ҳол…

Аввал ҳазрат Руқийя розияллоҳу анҳо…

Сўнг ҳазрат Зайнаб розияллоҳу анҳо …

Ҳазрат Умму Гулсум розияллоҳу анҳо …

Ва охирида ҳазрат Фотима розияллоҳу анҳо …

Улар гулларнинг гуллари эди. Пайғамбар алайҳиссаломнинг кўз нурлари эди.

Буни тафаккур қилган билади, ақл юритган билади, англаб етган билади. Аммо, Аллоҳ таоло Ўз Каломи Қуръони каримда севимли пайғамбари Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга марҳамат қилганидек:

 “Ҳар бир жон ўлимнинг тотувчисидир. Биз сизларни ёмонлик билан ҳам, яхшилик билан ҳам синаб, имтиҳон қилурмиз. (Кейин)  Бизнинг ҳузуримизгагина қайтарилурсиз”. (Анбиё сураси, 35-оят)                                                                                                                        

       Манба: Muslim.uz

Ухлаётганингизни ташқаридан кузатганмисиз?!

Барча Пайғамбарлар алайҳимуссаломнинг мўъжизалари бўлган. Лекин ўтган барча Пайғамбарлар алайҳимуссаломнинг мўъжизалари ҳиссий мўъжиза бўлган. Яъни кўз билан кўриб, қўл билан ушласа бўладиган мўъжиза. Бундай мўъжизалар ўша пайғамбарлар вафот этганларидан кейин тўхтаган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳам бармоқларидан сув чиқиши, оз таомнинг кўпчиликка етиши, дарахтнинг у зотни пана қилиб туриши, туянинг у зотга шикоят қилиши, ойнинг бўлиниши каби ҳиссий мўъжизалари бўлган. Аммо буларнинг ҳаммаси у зот Рафиқул аълога интиқол қилишлари билан тўхтаган. У зотдан кейин бошқа пайғамбар келмайди. Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам охирги набийдирлар. Шунинг учун у зот алайҳиссаломга берилган мўъжиза фақат ҳиссий бўлиб қолмай, маънавий, давомли ҳам бўлиши шарт эди. Чунки ўша маънавий, илмий мўъжиза кейинги замонларда яшайдиган мусулмонлар учун мўъжиза бўлиб хизмат қилиши ва инсониятни Тўғри Йўлга бошлаб туриши керак эди.

Севикли Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қиёматгача давом этадиган мўъжизалари – Қуръон бўлиб, у илмий, маънавий ва қиёматга қадар давом этувчи мўъжизадир.

Аллоҳ таоло Қуръони Каримда Каҳф (Ғор) соҳиблари ҳақида бир неча оятларда ҳикоя қилган. Ана шу оятларнинг бирида шундай марҳамат қилган:

 وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ

“Уларни гоҳ ўнгга, гоҳ чапга ағдариб турурмиз” (Каҳф сураси, 18-оят).

Аллоҳ таоло бу оятда ғорга беркинган ва узоқ муддатга ухлатиб қўйилган йигитларни ўнгу чапга ағдариб туришининг хабарини бермоқда.

Хўш, бу ағдариб туришнинг ҳикмати нима?

Маълумки, инсонда скелет ва бу скелетнинг ўзига яраша вазни ҳам бор. Скелетнинг усти мускуллар билан ўралган бўлиб, мускулларнинг ҳам вазни бор. Инсон бир ёни билан ухлаган пайтда танасининг ерга тегмай турган қисми ерга тегиб турган қисмини катта куч билан босади. Тепа қисмдаги суяклар, гўшт ва мускулларнинг паст тарафга босими тушади. Паст тарафдаги томирлар ҳамда тери тўқималари қисилиб, эзилади. Томирларга қон келиши ва ўша ҳудуднинг кислород билан тўйиниши сусайгани, тери ҳам эзилиб тургани учун инсон танасининг ўша қисмларида увишиш ва жимирлашни сезади. Масалан, инсон оёғини узоқ вақт босиб ўтириб, кейин ўрнидан турса, ўша оёғида кучли увишиш, оғриқ каби ноқулай ҳолатни ҳис этади.

Энди ҳикматни қарангки, Аллоҳ таоло инсон жисмига босимни сезадиган марказларни жойлаштириб қўйган. Ухлаётганимизда танамизнинг ерга тегиб турган қисмига босим тушганда, босимни сезувчи марказлар мияга “Бу инсоннинг фалон аъзоси увишиб қолди” деган сигнал юборади. Мия дарҳол умумий танага ағдарилиш буйруғини беради. Натижада босим остида қолган аъзолар роҳатга эришади ва уларда кислород, қон айланиши яхшиланиб, увишишнинг олди олинади.

Ухлаётган одамни кузатиш учун хонага камера ўрнатилди. Кейин шу нарса маълум бўлдики, инсон то уйғонгунича 38 мартагача у ёқдан бу ёққа ағдарилар экан. Тиббиёт олимларининг айтишларича, умуртқа синиши, фалажлик, кома, узоқ уйқу (летаргия) каби касалликлар билан оғриган беморлар узоқ вақт ётишга мажбур бўладилар. Натижада, уларда “Ётоқ яраси” деган касаллик юзага келади. Яъни таналарининг узоқ вақт ерга тегиб турган қисмида яралар пайдо бўлади. Бунинг олдини олиш учун ўзи ағдарила олмайдиган беморларни ҳамширалар ёки беморнинг яқинлари ағдариб туришади. Акс ҳолда беморнинг танасига яралар тошиб, териси тўкилиб кетиб, гоҳида у шу касаллик туфайли вафот этиши ҳам мумкин.

Юқоридаги оятда яна шу нарсага диққат билан эътибор бериш кераккки, Аллоҳ таоло оятда “Уларни гоҳ ўнгга, гоҳ чапга ағдариб турурмиз” деди. “Фақат ўнгга ёки фақат чапга” демади. Нега?

Чунки, агар ухлаётган инсон фақат бир томонга ағдарилаверса, то уйғонгунича ётган жойидан анча узоққа кетиб қолади. Кароват устида ётган одам эса кароватидан ерга тушиб кетиб, қаттиқ қўрқиб кетиши, бунинг оқибатида юрак уришида, асабларида жиддий салбий ҳолатлар юзага келиши мумкин. Гоҳ ўнгга, гоҳ чапга ағдарилганда эса, тана ҳам роҳат олади, ҳам ҳеч қаерга кетмай, ўз ўрнида қолади.

Агар Аллоҳ таоло 300 йилдан ортиқ вақт ғорда қолган йигитларни ўнг ва чапга ағдариб турмаганда, улар бунча вақт ичида соғ қолмасликлари мумкин эди.  

Бу Аллоҳ таолонинг биз бандаларига раҳмати, лутфи ва карамидир.

Бундан 14 аср олдин одамлар узоқ вақт бир томон билан ётиш тана учун зарарли эканини билмасдилар. Бу ҳақиқат яқинда кашф этилди. Аммо бир минг тўрт юз йил олдин нозил қилинган Қуръони Каримда бу илмий ҳақиқатнинг очиқ-ойдин айтиб қўйилгани Қуръон Аллоҳнинг Каломи эканига ва Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам Унинг ҳақ Расули эканликларига яққол далилдир!                                                                                                    

Mанба: Muslim.uz